Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Ανθρωπιά, αλληλεγγύη ρε γαμώτο

Για μία ακόμη φορά η ελληνική κοινωνία κάνει την λάθος κουβέντα. Όλοι αναλώνονται για μία ακόμη φορά στα αίτια και όχι στην αιτία αυτή καθ' αυτή. Και για να μην μακρηγορώ αναφέρομε στον τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα πριν λίγες μέρες στην πρωτεύουσα και είχε αποτέλεσμα τον θάνατο ενός συνανθρώπου μας.

Αρκετοί μένουν στο γεγονός πως ο νεαρός μπήκε στο τρόλεϊ χωρίς εισιτήριο. Πόσοι όμως πραγματικά σκέφτονται ότι το πρόβλημα δεν είναι πως ένας άνθρωπος μπήκε σε ΜΜΜ χωρίς εισιτήριο, και κακώς όσοι προσπαθούν να πάνε εκεί την κουβέντα. Ναι, τσαμπατζήδες υπάρχουν πολλοί. Το γεγονός όμως, που πρέπει να μας κάνει να σκεφτόμαστε που έχουμε φτάσει ως κοινωνία, είναι πως υπάρχουν πλέον συνάνθρωποί μας που αδυνατούν πραγματικά να πληρώσουν αυτό το 1.20 ευρώ που είναι το κόμιστρο. Πόσοι ιδιωτικοί υπάλληλοι ή ελεύθεροι επαγγελματίες είναι απλήρωτοι από αφεντικά, είτε περιμένουν να εξαργυρωθούν επιταγές, επί τω πλείστω ακάλυπτες; Πόσοι είναι στο περίμενε για μήνες προκειμένου να πάρουν τα δεδουλευμένα τους;

Ποιος έχει αναρωτηθεί πόσο κοστίζει στον άνεργο η προσπάθεια εξεύρεσης εργασίας, όταν αναγκάζεται να μετακινηθεί με τα ΜΜΜ; Πως είναι δυνατόν μία από τις μεγαλύτερες αυτή την στιγμή κοινωνικές ομάδες να μην αντιμετωπίζεται με την όποια επιήκεια της αρμόζει στο θέμα των μεταφορών;

Δεν επιθυμώ να μπω και στο τρυπάκι δωρεάν μεταφορές για όλους. Ναι θα ήταν το καλύτερο, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειτε να γίνει κάτι τέτοιο άμεσα, και προσωπικά πιστεύω πως δεν προβλέπεται να γίνει για αρκετά χρόνια ακόμα.

Αντίθετα πιστεύω πως πιο εφικτό θα ήταν μία "ανακατανομή" πλούτου. Το μόνο που μας έχει μείνει πλέον ως κοινωνία είναι η αλληλεγγύη. Και σ' αυτή πρέπει να στηριχτούμε. Ο έχων λοιπόν πρέπει να "πληρώσει" προκειμένου να βοηθηθεί ο συνάνθρωπός του. Για παράδειγμα να δοθεί μέρος εσόδων από φορολόγηση αυτοκινήτων προς όφελος των ΜΜΜ. Η να πάρουν μέρος των χρημάτων που δίνονται σε διόδια, για να επιστρέφουν τα χρήματα των πολιτών πάλι σ' αυτούς (αν και πονεμένη ιστορία τα διόδια στην οποία ελπίζω ν' αναφερθώ άλλη φορά). 

Οπότε αν πρέπει να μας μείνει κάτι απ' όλη αυτή την ιστορία είναι πως πρέπει να δείχνουμε αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας, ανθρωπιά ρε γαμώτο, είναι η μόνη που μας έχει απομείνει.